Verschillende ziektes
De keeshond in al zijn variëteiten is geen ongezond ras, wat niet wil zeggen dat er geen ziektes bij voor zouden komen.
Hieronder zullen kort enkele erfelijke aandoeningen besproken worden. Door op de groene tekst te klikken krijgt u meer informatie.
Bij alle variëteiten:
Epilepsie: is een probleem in de prikkeloverdracht in de hersenen. Dat uit zich in aanvallen waarbij de hond kan vallen, schokken, vreemde bewegingen maken, iets lijkt te ruiken, even afwezig is of buiten bewustzijn raakt. Het treft veelal honden voor het 3e levensjaar. De ziekte is opgenomen in het fokreglement, zieke dieren moeten worden aangemeld en de ouderdieren moeten uit de fok genomen worden.
De erfelijkheid ervan is heel complex en nog vrijwel onbegrepen, er is ook nog geen enkele DNA test beschikbaar.
Bij de dwergkees en kleine keeshond:
Syringomyelie of SM, soms aangegeven als CCD: is een probleem in de hersenen en het ruggemerg, een heel pijnlijke aandoening. Het is voor onze rassen een redelijke nieuwe aandoening, waarbij de verschijnselen niet altijd zo duidelijk zijn. Bekend als aandoening bij Cavaliers, maar komt ook bij de dwergkees voor. Met een MRI-scan is de ziekte aan te tonen, ook als er geen ziekteverschijnselen zichtbaar zijn. Is opgenomen in het fokreglement, zieke dieren moeten worden gemeld.
De mildere vorm van SM (SM1) kan ook aangegeven worden als CCD
Chiara-achtige malformatie op CM: wordt in één adem genoemd met syringo, maar kan ook apart daarvan voorkomen. Zieke honden moeten worden gemeld. Het probleem wordt veroorzaakt doordat de schedel niet goed is gevormd.
Niet alle honden die op de scan de ziekte blijken te hebben, vertonen ook ziekteverschijnselen, dat geldt vooral voor CM1
Hoe kan je de ziekte herkennen? Klik hier voor video’s
Waar de scan voor SM/CM gedaan kan worden: klik hier
Mogelijke uitslagen zijn: klik hier
Medicatie-protocol: klik hier
Formulier bloed opsturen zie hier
Fonds voor giften en betalingen: https://doneren.vriendendiergeneeskunde.nl/project/dwergkeeshond
Bij de dwergkees:
Black Skin Disease of BSD: De huid wordt zwart en kaal, maar de hond is verder niet ziek. De erfelijkheid ervan is nog onbegrepen. BSD is opgenomen in het Fokreglement, zieke dieren moeten worden gemeld en ouderdieren van een zieke hond moeten uit de fok genomen worden. Er wordt in Zwitserland onderzoek naar gedaan en u kunt daaraan meedoen, meer daarover bij Black Skin Disease of BSD
Patella Luxatie of PL: de knieschijf blijft niet goed op zijn plaats zitten, waardoor de hond (af en toe) kreupel loopt. Dieren die voor de fok worden ingezet (en geboren zijn na 1 juni 2016) moeten getest worden.
Verdwerging: de kleinste maat die is toegestaan bij de dwergkees is 18 cm. Kleiner moeten ze ook beslist niet zijn, liever 20 cm of groter. Te kleine honden hebben (vaak) lichamelijke problemen.
Als een fokker geen uitslag van een onderzoek van de ouderdieren aan de pupkoper kan laten zien, moet u ervan uitgaan dat de aandoening niet onderzocht is.
Bij de grote grijze en grote zwarte-bruine
Heupdysplasie of HD: een aandoening in de heupen, de kop en de kom passen niet goed in elkaar, waardoor de hond pijn heeft en kreupel loopt. Het is gedeeltelijk een erfelijk probleem en is opgenomen in het fokreglement, bij de grote kezen moeten de ouderdieren worden onderzocht middels een foto.
Elleboogdysplasie of ED: is een probleem in de elleboog ongeveer zoals HD in de heup, het kan al optreden in het eerste levensjaar. Erfelijkhied, maar ook voeding, trauma en stofwisseling spelen een rol.
Primaire hyperparathyreoïdie of PHPT: veroorzaakt tumoren in de bijschildkier en het gevolg hiervan is een verhoogde calciumwaarde in het bloed. Op latere leeftijd kunnen honden hierdoor een nierprobleem ontwikkelen . Er is een DNA-test beschikbaar.
Patella Luxatie of PL: de knieschijf blijft niet goed op zijn plaats zitten, waardoor de hond (af en toe) kreupel loopt. Het advies is om ook de grote variëteiten op deze aandoening te laten onderzoeken.
Als een fokker geen uitslag van een onderzoek van de ouderdieren aan de pupkoper kan laten zien, moet u ervan uitgaan dat de aandoening niet onderzocht is.
Bij de grote witte:
Heupdysplasie of HD: een aandoening in de heupen, de kop en de kom passen niet goed in elkaar, waardoor de hond pijn heeft en kreupel loopt. Het is gedeeltelijk een erfelijk probleem en is opgenomen in het fokreglement, bij de grote kezen moeten de ouderdieren worden onderzocht middels een foto.
prcd-PRA: is een oogaandoening die in 2014 is geconstateerd bij de grote witte kees. De netvliesstaafjes in het oog degeneren en dat lijdt tot blindheid en de ziekte is niet te behandelen. Er is een DNA-test beschikbaar.
Patella Luxatie of PL: de knieschijf blijft niet goed op zijn plaats zitten, waardoor de hond (af en toe) kreupel loopt. Het advies is om ook de grote variëteiten op deze aandoening te laten onderzoeken.
Als een fokker geen uitslag van een onderzoek van de ouderdieren aan de pupkoper kan laten zien, moet u ervan uitgaan dat de aandoening niet onderzocht is.
Bij de Kleine en middenslagkeeshonden
Patella Luxatie of PL: de knieschijf blijft niet goed op zijn plaats zitten, waardoor de hond (af en toe) kreupel loopt. Dieren die voor de fok worden ingezet (en geboren zijn na 1 juni 2016) moeten getest worden.
Bij de volpino:
Primaire Lensluxatie of PLL: is een oogaandoening waarbij de lens los kan laten en lijdt dan tot blindheid. Er is een DNA-test beschikbaar. Deze aandoening is opgenomen in het Fokreglement, ouderdieren moeten worden onderzocht.
Bij de japanse spits:
Patella Luxatie of PL: de knieschijf blijft niet goed op zijn plaats zitten, waardoor de hond (af en toe) kreupel loopt. Dieren die voor de fok worden ingezet (en geboren zijn na 1 juni 2016) moeten getest worden.
Als een fokker geen uitslag van een onderzoek van de ouderdieren aan de pupkoper kan laten zien, moet u ervan uitgaan dat de aandoening niet onderzocht is.